114ο Νηπιαγωγείo Αθηνών. Η σχολική μας καθημερινότητα
Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014
Δευτέρα 17 Μαρτίου 2014
Τρίτη 11 Μαρτίου 2014
Δευτέρα 10 Μαρτίου 2014
Τετάρτη 5 Μαρτίου 2014
Η κυρά Σαρακοστή
Τι είπαν τα παιδιά για αυτήν;
1. Μοιάζει σαν μπαμπούσκα (Ελένη)
2. Μοιάζει σαν φτωχή, επειδή έχει μαύρα ρούχα (Άννα)
3. Μοιάζει σαν γιατρός, γιατί έχει πάνω ένα σήμα του γιατρού, έναν σταυρό (Γιάννης)
4. Μοιάζει σαν γιαγιάκα, γιατί έχει κλειστά τα μάτια και αυτό που έχει στο κεφάλι μοιάζει σαν μαντήλι (Λάμπρος)
5. Μοιάζει σαν χταπόδι, γιατί έχει πολλά πόδια (Μαρίλια)
6. Είναι σαν λυπημένη, γιατί έχει κλειστά τα μάτια (Νίκος Φ.)
7. Δεν έχει στόμα, γιατί δεν πρέπει να τρώει κρέας, τυρί και πολλά φαγητά (Λάμπρος)
8. Μοιάζει σαν να κοιμάται (Απόλλωνας)
9. Προσεύχεται. Έχει σταυρωμένα χέρια.
10. Δεν έχει στόμα, γιατί μπορεί κατά λάθος να φάει κάτι που δεν κάνει να φάει (Άννα)
Τρίτη 4 Μαρτίου 2014
Πίνακες ζωγραφικής με χαρταετούς
Adam Emory Albright "Children playing with a kite"
George Romney "Πορτρέτο δύο αγοριών με ένα χαρταετό"
John George Brown Medium "Πετώντας χαρταετούς"
O χαρταετός
Παραμύθι: «Φύσα αεράκι, φύσα!»
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα κοριτσάκι που είχε έναν πολύχρωμο
χαρταετό. Τον αγαπούσε πολύ αυτόν τον χαρταετό. Τον είχε φτιάξει μόνη
της. Τον έκοψε, τον έβαψε και του έβαλε μια ουρά για να πετάει ψηλά.
Μια μέρα ο ουρανός γέμισε σύννεφα και ένας δυνατός αέρας άρχισε να φυσά.
Ο δυνατός αέρας τραβούσε με μανία τον χαρταετό από το χεράκι της και
άρχισε να πετά όλο και πιο ψηλά, όλο και πιο ψηλά, ώσπου χάθηκε στον
ουρανό μακριά.
Το κοριτσάκι καθόταν λυπημένο και σκεφτόταν τον αγαπημένο της χαρταετό.
Πού να βρίσκεται τώρα; Να κρυώνει; Μήπως είναι λυπημένο; Αποφάσισε να
πάει να βρει τον αγαπημένο της χαρταετό. Σκέφτηκε να γράψει ένα γράμμα
και να το στείλει παντού. Δεν μπορεί! Κάποιος θα είχε δει τον αγαπημένο
της χαρταετό! Άρχισε να γράφει και να γράφει, να στέλνει και να
στέλνει...με ένα πουλάκι. Και έστειλε παντού. Σε γνωστούς και φίλους.
Ρώτησε και τα πουλιά. Και της είπαν να στείλει και στις νεράιδες....
'Ετσι έγραψε και έστειλε σε όλες τις νεράιδες, μία για κάθε εποχή.
Πρώτα έστειλε στην νεράιδα του φθινοπώρου. Και τι έλεγε το γράμμα;
Παρακαλούσε την νεράιδα να δώσει εντολή σε όλα τα πλάσματα του
φθινοπώρου να πουν...Τι να πουν; "Φύσα, αεράκι, φύσα!", για να φέρει
πίσω τον χαρταετό της. Και έτσι έγινε. Φύσηξαν όλα μαζί τα πλάσματα...
Μετά έστειλε γράμμα στην νεράιδα του χειμώνα. Έπαιζε με την αδερφή της
την Νιφάδα. Και τι έλεγε το δικό της γράμμα; Παρακαλούσε την νεράιδα να
δώσει εντολή σε όλα τα πλάσματα του χειμώνα να πουν "Φύσα, αεράκι,
φύσα!", για να φέρει πίσω τον χαρταετό της. Και έτσι έγινε....Φύσηξαν
όλα μαζί τα πλάσματα...
Μετά έστειλε γράμμα στην νεράιδα της άνοιξης. Και τι έλεγε το δικό της
γράμμα; Παρακαλούσε την νεράιδα να δώσει εντολή σε όλα τα πλάσματα της
άνοιξης να πουν "Φύσα, αεράκι, φύσα!", για να φέρει πίσω τον χαρταετό
της. Και έτσι έγινε....
Μετά έστειλε γράμμα στην νεράιδα του καλοκαιριού. Και τι έλεγε το δικό
της γράμμα; Παρακαλούσε την νεράιδα του καλοκαιριού να δώσει εντολή σε
όλα τα πλάσματα του καλοκαιριού να πουν "Φύσα, αεράκι, φύσα!", για να
φέρει πίσω τον χαρταετό της. Και έτσι έγινε.... Φύσηξαν όλα μαζί τα
πλάσματα. Και φύσηξαν όλα τα πλάσματα σε όλες τις εποχές...και
φύσηξαν...και φύσηξαν...και φύσηξαν... ώσπου ο αέρας τα άκουσε και
άρχισε και αυτός να φυσά απαλά και επέστρεψε σε όλα τα παιδιά τους
χαμένους χαρταετούς τους. Και επέστρεψε και στο κοριτσάκι που ως τότε
ήταν πολύ λυπημένο τον πολύχρωμο χαρταετό του.
Και γέμισε ο ουρανός ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ και όλοι έτρεξαν να παίξουν μαζί τους.
Το κοριτσάκι ήταν πολύ χαρούμενο και έκανε μια ευχή: ας μη χάσει ποτέ κανένα παιδι τον χαρταετό του....
Και έζησε το κοριτσάκι καλά και εμείς καλύτερα....
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)