O Πινόκιο (Κλασικό τμήμα)

Επ΄ευκαιρίας της θεατρικής παράστασης που θα παρακολουθήσουμε την Πέμπτη, διαβάσαμε το παραμύθι του Πινόκιο, έτσι ώστε τα παιδιά να γνωρίζουν τι θα δουν. Ύστερα, τα παιδιά μόνα τους κατασκεύασαν με χαρτοκολλητική τον δικό τους Πινόκιο.

Μετά μάθαμε το τραγούδι: 'Τα ψέματα"

Και στη συνέχεια, επεξεργαστήκαμε τον εικονογραφημένο Πινόκιο της Αθηνάς Πετούλη. Να τι είπαν τα παιδιά:

-Τι βλέπετε σε αυτή την εικόνα παιδιά;

-Βλέπω τον Πινόκιο που περπατάει σε σχοινιά που είναι ψηλά, είναι του τρόλεϋ τα σχοινιά (Χαράλαμπος).
-Βλέπω λουλουδάκια και ότι είναι στην εξοχή (Ελένη).
-Βλέπω κάποιες μικρές πεταλούδες και μια μεγάλη (Γιάννης).
-Βλέπω ένα καράβι κι ένα ψαράκι (Μαρία).

-Τι να σημαίνουν αυτά;

-Σημαίνει ότι θα πάει στη θάλασσα (Κωστής).
-Ότι είναι ήδη στη θάλασσα και τα λουλούδια είναι τα θαλασσινά φυτά (Α).
-Βλέπω δέντρα (Σωτήρης Μ.).
-Αυτό το ψαράκι μπορεί να σημαίνει τη φάλαινα που έφαγε τον Πινόκιο και τον μπαμπά του (Δανάη).

-Υπάρχει κίνηση στην εικόνα αυτή;

-Κουνιέται, γιατί το πόδι του είναι στον αέρα (Δανάη).
-Είναι σαν να τρέχει (Γιάννης).
-Κουνιούνται και τα χέρια σαν να τρέχει (Βλάσης).
-Ο Πινόκιο τρέχει γρήγορα, αλλά πέφτει επειδή είναι ξύλινος (Χαράλαμπος).
-Δεν γίνεται να τρέχει, γιατί βρίσκεται πάνω σε μια εξέδρα (Ασημίνα).
-Νομίζω ότι πατάει ο Πινόκιο πάνω σε έναν χάρτη (Βλάσης).

-Και τι να δείχνει αυτός ο χάρτης;

-Ο χάρτης δείχνει πού να πάει να βρει τον Τζεπέτο (Α).
-Τέτοιον χάρτη έχουν οι πειρατές (Βλάσης).
-Είναι σαν να πατάει σε μια πέτρα (Κωστής).

-Να σας ρωτήσω...μπορεί μια ξύλινη κούκλα να μιλάει και να κινείται;

-Η γαλάζια νεράιδα ζωντανεύει τον Πινόκιο (Ειρήνη).
-Τον ζωντάνεψαν οι άγγελοι, που είναι επάνω, ψηλά (Βλάσης).
-Είναι μαγικό ξύλο (Κωστής).
-Στην πραγματικότητα δεν έπρεπε να μιλάει, ούτε να περπατάει, αλλά το κάνανε γιατί είναι παραμύθι (Α).

-Τι συναισθήματα νιώθει ο Πινόκιο;

-Κούραση (Δανάη).
-Όταν περπατάνε πολύ τα πόδια του, κουράζεται πάρα πολύ (Μαρία).
-Μπορεί να νιώθει χαρά (Α).
-Νομίζω ότι νιώθει τρόμο. Μομίζω ότι φοβάται που δεν είναι με τον μπαμπά του (Βλάσης).

-Πού λέτε ότι πηγαίνει;

-Πηγαίνει να βρει τον μπαμπά του (Μαρία).
-Πηγαίνει εκεί που είναι τα πολλά λουλούδια (Βλάσης).
-Σε ένα θερμοκήπιο (Κωστής).
-Πώς να είναι θερμοκήπιο, αν έχει δίπλα ψάρια; (Α).

-Σε κάποιο σημείο στο παραμύθι, καλούν τον Πινόκιο να πάει να ζήσει με άλλα παιδιά στην "χώρα των παιχνιδιών", που όμως εκεί κανείς δεν έχει γονείς, ούτε σχολείο και τα παιδιά όλη μέρα παίζουν και τρώνε γλυκίσματα. Θα σας άρεσε να πάτε σε μια τέτοια χώρα;

-Θα ήθελα, γιατί θα τρώμε πολλά γλυκά και θα παίζουμε συνέχεια, ως το βράδυ (Μαρία).
-Μου αρέσει, γιατί εκεί θα βγαίνει κι ένας κλόουν (Γιάννης).
-Αν σε αυτή τη χώρα δεν υπάρχει σχολείο, δεν θα πρέπει να υπάρχουν και μαγαζιά. Πού τα βρίσκουν τα παιχνίδια χωρίς μαγαζιά; Πού τα αγοράζουν; (Βλάσης).
-Εμένα μου αρέσει σε αυτή τη χώρα να μην  έχει τίποτε άλλο. Να έχει παιδιά και παιχνίδια (Κατερίνα Α.).
-Ναι αλλά αν δεν υπάρχουν γονείς ποιος θα μας φροντίζει; Μόνοι μας δεν ξέρουμε κάθε μέρα τι πρέπει να κάνουμε (Δανάη).
-Τα γλυκά δεν μας μεγαλώνουν, χρειάζεται φαγητό κι εκεί δεν έχει, πώς θα μεγαλώσουμε; (Βλάσης).
-Και άμα τρώμε πολλά γλυκά, τότε θα χαλάσουν τα δόντια μας και θα παχύνουμε (Μαρία).

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...


ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΙΝΟΚΙΟ

Τα παιδιά των δύο κλασσικών τμημάτων, με τη βοήθεια των δασκάλων τους, έφτιαξαν ένα ποίημα για τον Πινόκιο.

Ήταν κάποτε παιδιά
ο Πινόκιο με φτερά (Κυριακή)
και μια κόκκινη ουρά (Δανάη)
και μια αλογοουρά        (Δανάη)
κι είχε και μεγάλα αυτιά (Πόλυ)
τραλαρί-λαρί-λαρά      (Δανάη)

Όμως ψέμματα είναι αυτά (Πόλυ)
που σας είπαμε παιδιά
είχε ξύλινη μυτούλα             (Σταύρος)
σαν του δέντρου τα κλαδιά (Σταύρος)
και μια όμορφη καρδούλα   (Δανάη)
τραλαρί-λαρί-λαρούλα

Ο Πινόκιο παιδιά (Πόλυ)
λέει ψέμματα πολλά (Χριστόφορος)
η νεράιδα τον βοηθάει (Φαίδρα)
στο σχολείο του να πάει (Φαίδρα)
όμως εκείνος το βιβλίο του πουλάει (Πόλυ)
τραλαρί-λαρί-λαράι

Τον Πινόκιο παιδιά 
τον έφαγε μια φάλαινα (Βλάσης)
κι εκεί βρήκε τον μπαμπά του (Βλάσης)
και τον πήρε στην αγκαλιά του (Πόλυ)
Τραλαρί-λαρί-λαράι