Ανοίξαμε τη θεματική που αφορά στα γεγονότα του Πολυτεχνείου και τι ακριβώς αξίζει να θυμόμαστε από εκείνη την ημέρα. Οι εικόνες στο ταμπλό ασπρόμαυρες, θλιβερές που αμέσως τα παιδιά κατανόησαν με μια πρώτη ματιά ότι λυπόμαστε για κάτι.
Αφού διαβάσαμε την "Κυρά Δημοκρατία", ένα βιβλίο εκπαιδευτικό εργαλείο για αυτή τη μέρα, ξεκαθαρίσαμε ποια τα θετικά της δημοκρατίας και ποια τα αρνητικά της Ρίας της δικτατορίας κατά το παραμύθι. Αναφερθήκαμε λοιπόν σε αυτές τις δύο κυρίες που έκαναν την εμφάνισή τους στην Ελλάδα πριν αρκετά χρόνια και πώς διαδέχθηκε η μία την άλλη...
Μετά, επεξεργαστήκαμε μια ιταλική αφίσα του αντιδικτατορικού αγώνα και τα παιδιά ρωτήθηκαν τι παρατηρούν, τι αισθάνονται βλέποντάς την.
Είπαν:
-Βλέπω δυο μάτια (Μ.)
-Βλέπω ένα χέρι (Α.)
-Εμένα αυτό μου φαίνεται σαν πόδι (Ε.)
-Εμένα σαν μεγάλα νύχια (Αζ.)
-Αυτό μου φαίνεται σαν μύτη (Ν.)
-Έχει φρύδια και γύρω-γύρω μαύρο (Μ.)
-Μου φαίνεται σαν αυτιά (Α.)
-Γιατί λέτε είναι μαύρο το πρόσωπο;
-Γιατί έχει έρθει η κυρά-Δικτατορία (Γ.)
-Γιατί μπορεί να είναι σκοτωμένος (Ε.)
-Γιατί μπορεί να είναι στο σκοτάδι (Αζ.)
-Επειδή μπορεί κάποιος να του λέει τι να κάνει (Γ.)
-Μπορεί να είναι μαύρο το πρόσωπο γιατί είναι λυπημένο (Αζ.)
-Μπορεί να είναι στη φυλακή (Ε.)
-Και μπορεί να είναι σκοτάδι στη φυλακή (Ι.)
-Αυτά εδώ μου φαίνονται σαν δάκρυα (Μαρ.)
-Μπορεί να είναι καπνός (Μ.)
-Αυτά τα μάτια τι κοιτάζουν;
-Μπορεί να είναι παιδιά φοιτητές (Ν.)
-Τα μάτια τα έχουμε ανοιχτά όταν βλέπουμε κάτι και δεν μας αρέσει (Μαρ.)
-Τι βλέπουν που δεν τους αρέσει;
-Τα τανκς και τα παιδιά που σκοτώθηκαν (Μ. Μαρ.)
-Αυτά μοιάζουν με γρατζουνιές από τους αστυνομικούς (Ν.)
Τελειώνοντας την συζήτηση αυτή, εξηγήσαμε την ιταλική φράση στα ελληνικά:
"Ακούστε την κραυγή του ελληνικού λαού" και ζητήθηκε από τα παιδιά να κάνουν τη δική τους αναπαραγωγή της αφίσας με μαύρη ξυλομπογιά ή μαρκαδόρο.
Αφού διαβάσαμε την "Κυρά Δημοκρατία", ένα βιβλίο εκπαιδευτικό εργαλείο για αυτή τη μέρα, ξεκαθαρίσαμε ποια τα θετικά της δημοκρατίας και ποια τα αρνητικά της Ρίας της δικτατορίας κατά το παραμύθι. Αναφερθήκαμε λοιπόν σε αυτές τις δύο κυρίες που έκαναν την εμφάνισή τους στην Ελλάδα πριν αρκετά χρόνια και πώς διαδέχθηκε η μία την άλλη...
Μετά, επεξεργαστήκαμε μια ιταλική αφίσα του αντιδικτατορικού αγώνα και τα παιδιά ρωτήθηκαν τι παρατηρούν, τι αισθάνονται βλέποντάς την.
Είπαν:
-Βλέπω δυο μάτια (Μ.)
-Βλέπω ένα χέρι (Α.)
-Εμένα αυτό μου φαίνεται σαν πόδι (Ε.)
-Εμένα σαν μεγάλα νύχια (Αζ.)
-Αυτό μου φαίνεται σαν μύτη (Ν.)
-Έχει φρύδια και γύρω-γύρω μαύρο (Μ.)
-Μου φαίνεται σαν αυτιά (Α.)
-Γιατί λέτε είναι μαύρο το πρόσωπο;
-Γιατί έχει έρθει η κυρά-Δικτατορία (Γ.)
-Γιατί μπορεί να είναι σκοτωμένος (Ε.)
-Γιατί μπορεί να είναι στο σκοτάδι (Αζ.)
-Επειδή μπορεί κάποιος να του λέει τι να κάνει (Γ.)
-Μπορεί να είναι μαύρο το πρόσωπο γιατί είναι λυπημένο (Αζ.)
-Μπορεί να είναι στη φυλακή (Ε.)
-Και μπορεί να είναι σκοτάδι στη φυλακή (Ι.)
-Αυτά εδώ μου φαίνονται σαν δάκρυα (Μαρ.)
-Μπορεί να είναι καπνός (Μ.)
-Αυτά τα μάτια τι κοιτάζουν;
-Μπορεί να είναι παιδιά φοιτητές (Ν.)
-Τα μάτια τα έχουμε ανοιχτά όταν βλέπουμε κάτι και δεν μας αρέσει (Μαρ.)
-Τι βλέπουν που δεν τους αρέσει;
-Τα τανκς και τα παιδιά που σκοτώθηκαν (Μ. Μαρ.)
-Αυτά μοιάζουν με γρατζουνιές από τους αστυνομικούς (Ν.)
Τελειώνοντας την συζήτηση αυτή, εξηγήσαμε την ιταλική φράση στα ελληνικά:
"Ακούστε την κραυγή του ελληνικού λαού" και ζητήθηκε από τα παιδιά να κάνουν τη δική τους αναπαραγωγή της αφίσας με μαύρη ξυλομπογιά ή μαρκαδόρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου