Μάρτη, Μάρτη που τελειώνεις...

Σε λίγες μέρες θα αποχαιρετήσουμε τον πρώτο μήνα της Άνοιξης με ένα ποίημα που αναφέρεται στην άστατη πλευρά του. Μία κλαίει, μία γελάει, μία ήλιος, μία βροχή.
Ένας μήνας περίεργος, απρόβλεπτος για όλους μας...

"Ο Μάρτης και η μάνα του"

Τον γνωρίζετε το Μάρτη,

τον τρελό και τον αντάρτη;

Ξημερώνει και βραδιάζει

κι εκατό γνώμες αλλάζει.

Βάζει η μάνα του μπουγάδα,

σχοινί δένει στη λιακάδα,

τα σεντόνια της ν’ απλώσει,

μια χαρά να τα στεγνώσει.

Νά που ο Μάρτης μετανιώνει

και τα σύννεφα μαζώνει

και να μάσει η μάνα τρέχει

τα σεντόνια, γιατί βρέχει!

Νά ο ήλιος σε λιγάκι,

φύσηξε το βοριαδάκι,

κι η φτωχή γυναίκα μόνη

τα σεντόνια ξαναπλώνει.

Μια βροντή κι ο ήλιος χάθη

μες στης συννεφιάς τα βάθη,

ρίχνει και χαλάζι τώρα,

ποποπό, τι άγρια μπόρα!

Ώς το βράδυ φορές δέκα

άπλωσε η φτωχή γυναίκα

την μπουγάδα, κι όρκο δίνει

Μάρτη να μην ξαναπλύνει.

(πηγή : Aνθολόγιο για τα παιδιά του Δημοτικού, μέρος δεύτερο, Oργανισμός Eκδόσεως Διδακτικών Bιβλίων, 1975)

Τα παιδιά μπορούν να ζωγραφίσουν μια εικόνα που θέλουν από το ποίημα. 

Επίσης, θα μπορούσατε να ζωγραφίσετε παιδιά την παρακάτω παροιμία για τον Μάρτη, φτιάχνοντας τις φατσούλες  και γράφοντας τις λέξεις.

Να σας θυμίσουμε ακόμα, ότι σε λίγες μέρες, μόλις ο Μάρτιος τελειώσει πρέπει να βγάλουμε τα Μαρτάκια που βάλαμε στο σχολείο στις αρχές του μήνα.

Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές. Κάποιοι υποστηρίζουν πως πρέπει να αναζητήσουν μία τριανταφυλλιά και να τον κρεμάσουν σε κάποιο από τα κλαδιά της, έτσι ώστε τα μάγουλά τους να γίνουν κόκκινα, όπως τα τριαντάφυλλα!

Στην συνέχεια, τον Μάρτη θα τον παραλάβουν τα χελιδόνια, που σαν αποδημητικά πουλιά που είναι, κάνουν και πάλι κάθε άνοιξη την εμφάνισή τους και θα τον χρησιμοποιήσουν για να στερεώσουν την νέα φωλιά που θα φτιάξουν. 

Εσείς όπου μπορείτε παιδιά. Αν έχετε αυλή, σε ένα δέντρο εκεί, αλλιώς σε κάποια γλάστρα στη βεράντα σας!