Μετάφραση

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016

Η προσφυγιά-Νιζάρ Αλί Μπαντέρ (Κλασικό τμήμα)

Ο σύρος γλύπτης Νιζάρ Αλί Μπαντέρ, αφηγείται, μέσα από έργα του, τη ζωή στην πατρίδα του, το δράμα της Συρίας, τον πόλεμο, τη θλίψη, τον θάνατο και την προσφυγιά, ενώ παράλληλα στέλνει μηνύματα ανθρωπισμού και ελπίδας.
«Με συγκινούν τα παιδιά, οι άστεγοι, οι φτωχοί, οι καταπιεσμένοι, οι πεινασμένοι, όλοι εκείνοι που ουρλιάζουν από τον πόνο» λέει, προσθέτοντας πως δημιουργεί με πάθος, ειλικρίνεια και πίστη πάνω στις πέτρες, «που φωνάζουν δυνατά και απαιτούν να σταματήσει η γενοκτονία, που κραυγάζουν, ζητώντας το δικαίωμα της εκπαίδευσης για τα παιδιά της Συρίας». 




Σήμερα, μια και μιλούσαμε τόσο καιρό για τα δικαιώματα των παιδιών και την προσφυγιά, προσεγγίσαμε ενός άλλου τύπου έργα τέχνης. Με πέτρες, που μιλούν για έναν πόλεμο. 
Εστιάσαμε κυρίως στη δεύτερη εικόνα, με τα περισσότερα πρόσωπα και τα παιδιά είπαν:

-Παρατηρείστε αυτό που βλέπετε. Από τι είναι φτιαγμένο και τι δείχνει;

-Είναι φτιαγμένο από πέτρες και είναι πρόσφυγες (Φ.)

-Πώς το κατάλαβες;

-Από το φεγγάρι. Επειδή έρχονται τη νύχτα, έχει πόλεμο στη χώρα τους και έρχονται για να κοιμηθούν ήρεμοι και ήσυχοι (Φ.)
-Είναι παιδάκια, που έρχονται με τη μαμά και τον μπαμπά τους (Μ.)

-Από πού έρχονται;

-Από τη Συρία.
-Πάνε στην Ελλάδα για να έχουν κάπου να κοιμηθούν, γιατί έχουν καταστραφεί τα σπίτια τους (Η.)
-Είναι λίγο ξυπόλυτα (Η.)

-Γιατί;

-Περπατάνε στην άμμο (Σ.)
-Γιατί είναι πρόσφυγες και είναι φτωχοί.
-Κι εμείς κάποτε είχαμε πόλεμο, με τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι (Δ+Χ.)

-Τι κουβαλάνε στην πλάτη;

-Κουβαλάνε φαγητά, επειδή είναι φτωχοί.
-Νερό και φαγητά (Η.)
-Μπορεί να είναι και άμμος, για να φτιάξουν ένα σπίτι (Μ.)

-Τι είναι όλοι αυτοί; Τι σχέση έχουν μεταξύ τους;

-Είναι οικογένεια (Η.)

-Πρώτος ποιος είναι;

-Είναι δύο παιδάκια, μετά ο μπαμπάς...

-Πώς το καταλάβατε;

-Είναι ο πιο μεγάλος, ψηλός και αρχηγός.

-Πίσω;

-Η μαμά, ο παππούς, η γιαγιά, επειδή έχει άσπρα μαλλιά (Ν.)

-Πόσα άτομα είναι;

-Δέκα άτομα.

-Τι μπορεί να σκέφτονται;

-Το σπίτι τους που γκρεμίστηκε (Δ.)

-Τι νιώθουν;

-Κουρασμένοι από το πολύ περπάτημα (Μ.)
-Σκέφτονται τη χώρα τους (Κ.)
-Λύπη, γιατί μπορεί να έχουν σκοτωθεί κάποια παιδάκια.
-Φοβούνται μήπως χαθούν.
-Φοβούνται μην πνιγεί κανείς, μην τους φάει ο καρχαρίας (Χ.)
-Φοβούνται, επειδή πηγαίνουν σε ένα ξένο μέρος, που δεν έχει ανθρώπους να γνωρίζουν (Μ.)

-Τι τίτλο θα δίνατε σε αυτό το έργο τέχνης;

-"Οι πρόσφυγες που έχουν χαθεί..."

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Σε κάποια ελληνική παραλία που δεν θυμάμαι, είχα μαζέψει κι εγώ αυτές τις πέτρες, γιατί ήταν τόσο ομοιόμορφες, επίπεδες, χωρίς γωνίες και σε διάφορα χρώματα. Είναι τόσο ίδιες με αυτές του Σύρου γλύπτη...
Τις έφερα λοιπόν σήμερα στο σχολείο και μετά από τη συζήτησή μας με τα παιδιά, τα κάλεσα να συνεργαστούν σε ομάδες και να φτιάξουν τις δικές τους πέτρινες δημιουργίες.
Να τι έφτιαξαν!



Παιδάκι (Λ.)

 Ανθρωπάκι (Μ.)

Σπίτι (Ε.)

Ανθρωπάκι που κρατάει μπανάνα (Χ.)





 Καράβι που μεταμορφώθηκε σε διαστημόπλοιο (Γ + Α)


Παιδάκι με μάτια (Κ.)

Κουνελάκι (Ν.)

Τεράστιο λουλούδι (Δ.)

 Παιδί που κουβαλάει (Κ.)

Θάλασσα με ψάρια (Σ+Κ)



 Λουλούδι (Β.)

 Παιδάκι που πάει σπίτι του (Σ.)

Λουλούδι

 Πολυκατοικία (Μ+Μ)

Κοριτσάκι με φόρεμα (Α.)


 Κορίτσι (Σ.)


Λουλούδι (Ν+Κ)

Πεταλούδα (Ν.)

Παιδάκια (Χ+Σ)

Η Α. νεράιδα με φτερά (Α.)

Παιδί που πετάει σκουπίδια (Σ.)

Πρόσωπο (Κ.)

Ουράνιο τόξο (Δ.)

Αλεπού (Κ.)

Αρκουδάκι (Α.)


Δεν υπάρχουν σχόλια: