Ξεκινήσαμε το δεύτερο θεματικό κύκλο από τα εργαστήρια δεξιοτήτων:
"Ενδιαφέρομαι και ενεργώ-Κοινωνική συναίσθηση και ευθύνη-Ανθρώπινα
δικαιώματα, με τίτλο «Καραβάνια χωρίς σύνορα». Στόχος του προγράμματος
αποτελεί η ανάπτυξη στάσεων και δεξιοτήτων, καθώς και η υιοθέτηση αξιών και
προτύπων σεβασμού και συνεργασίας. Το έναυσμα αποτέλεσε ένα υπέροχο βίντεο με
τίτλο «umbrella» όπου τα παιδιά ευαισθητοποιήθηκαν σε θέματα που αφορούν τους
πρόσφυγες.
Πρόκειται
για μια κούκλα –Persona η οποία «κουβαλά» τη δική της ιστορία
και ένα πρόβλημα το οποίο έχει να κάνει με τη διαφορετικότητα. Χρησιμοποιούνται
για να μεταφερθούν στα παιδιά σημαντικά μηνύματα για τις αξίες της ζωής, να
διορθωθούν προβλήματα συμπεριφοράς αλλά και να βοηθηθούν τα παιδιά που
δυσκολεύονται στην ομάδα.
Στη συνέχεια, είδαμε την ιστορία της μικρής
Ειρήνης «Ειρήνη-Η
ιστορία ενός παιδιού πρόσφυγα» και
συζητήσαμε για την απόρριψη που βίωνε μέχρι να βρεθεί στη χώρα του κυρίου
καλόκαρδου. Τα παιδιά ζωγράφισαν και έγραψαν τις πολιτείες από τις οποίες
πέρασε η Ειρήνη. Επίσης, ζωγράφισαν πώς φαντάζονται τη δική τους φιλόξενη
πολιτεία και της έδωσαν όνομα: Χρωμόπολη, καλόκαρδη πολιτεία, πιο πολύ φιλόξενη
από το φιλόξενο κ.α.
Η φίλη μας η Μαλίκ μας έφερε να διαβάσουμε και δύο αγαπημένα της βιβλία
το «Νάιμ, μόνο η αγάπη» και «Τα φυγοπούλα». Στο πρώτο, ένας πρόσφυγας πιάνει
φιλία με δύο κοριτσάκια. Τι κι αν κάποια στιγμή φύγει και γυρίσει στην πατρίδα
του..θα έχει πάντα όμορφες αναμνήσεις από αυτές, γιατί τελικά μόνο η αγάπη μένει!
Στο δεύτερο, μια μαμά συζητά μ’ ένα παιδί για τα καινούρια παιδιά
που ήρθαν στο σχολείο..ένας πολύ όμορφος διάλογος μεταξύ μητέρας και παιδιού
που προωθεί αξίες χρήσιμες για τους μικρούς μαθητές μας! Και όπως μας είπαν τα παιδιά πολύ εύστοχα, τα
βιβλία αυτά αρέσουν στη Μαλίκ γιατί της θυμίζουν τη ζωή της, αφού κι εκείνη
έχει φύγει από την πατρίδα της.
Έχοντας
μιλήσει για το τι σημαίνει πρόσφυγας, πώς μπορεί να νιώθει ένα παιδί πρόσφυγας
αλλά και το τι μπορεί να σκέφτεται…τα παιδιά το αποτύπωσαν σε χαρτί.
Ένας προβληματισμός που γεννήθηκε ήταν τι χρειάζονται τα παιδιά για να ζήσουν και να
είναι ευτυχισμένα.. Οι απαντήσεις των παιδιών πολλές: φαγητό, ρούχα, παιχνίδια,
καθαριότητα, σχολείο..κ.α., τα οποία αποτυπώθηκαν στο χαρτί.
Το
ποντίκι-ρομπότ μας επισκέφτηκε ξανά και αυτήν τη φορά το προγραμματίζαμε να
πηγαίνει σε διάφορα αγαθά που χρειάζονται όλοι οι άνθρωποι (όχι μόνο τα παιδιά)
για να ζήσουν.
1η
αποστολή να μάθουμε για τα ήθη-έθιμα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς σε
διάφορα μέρη της Ελλάδας, αλλά και σε άλλες χώρες του κόσμου. Στη συνέχεια,
χωριστήκαμε σε ομάδες και τα ζωγραφίσαμε. Μάλιστα φτιάξαμε και ο καθένας το
δικό του ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης!
Καθώς οι γιορτές είναι μέρες αγάπης και χαράς για όλο τον κόσμο, βρήκαμε στο διαδίκτυο ευχές γραμμένες σε διάφορες γλώσσες και φτιάξαμε αφίσα για να ευχηθούμε στα παιδιά όλου του κόσμου «Καλά Χριστούγεννα» και «Ευτυχισμένο το νέο έτος».
2 σχόλια:
Πανέμορφα όλα αυτά που κάνετε και μαθαίνουν τα παιδιά.... Μπράβο σας και η αφίσα με τις ευχές σε όλες τις γλώσσες!!!
Μπράβο στην κ. Χριστίνα και στα παιδιά της!
Δημοσίευση σχολίου