"Φον ο φοβερός"

 Συνεχίσαμε την επεξεργασία του συναισθήματος του φόβου, αφού προηγουμένως τονίσαμε ότι ο φόβος είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα όπως τα άλλα, που πολλές φορές μας προστατεύει από τον κινδυνο. 

Έτσι, διαβάσαμε ακόμα ένα βιβλίο:

Όλοι φοβούνται κάτι. Όμως συζητήσαμε ότι μπορούμε σταδιακά να ξεπεράσουμε τους φόβους μας με μικρά κολπάκια. Τέθηκαν ερωτήσεις στα παιδιά, για να βρουν τις λύσεις:

- Τι θα κάνω το βράδυ που φοβάμαι το σκοτάδι αν θελήσω νερό;

- Θα φωνάξω τη μαμά να μου φέρει.

- Θα σηκωθώ, θα ανάψω τα φώτα και θα πάω στην κουζίνα να πιω.

- Θα πάρω ένα ποτήρι με νερό στο κομοδίνο μου.

- Τι θα κάνω που φοβάμαι την τσουλήθρα;

- Θα ανέβω πρώτα σε μια πιο μικρή, μετά σε λίγο μεγαλύτερη και μετά στην πολύ μεγάλη.

- Τι θα κάνω που φοβάμαι τη θάλασσα;

- Θα κολυμπήσω πρώτα με μπρατσάκια, μετά θα βγάλω το ένα και μετά και το άλλο, γιατί θα έχω μάθει να κολυμπάω.

- Τι θα κάνω το βράδυ που σκέφτομαι φαντάσματα και άσχημα πράγματα και δεν μπορώ να κοιμηθώ;

- Θα φέρω στο μυαλό μου όμορφες σκέψεις. Μια βόλτα που πήγα, μια εκδρομή, το καλοκαίρι που πέρασε, το ποδήλατό μου, τους φίλους μου. 

- Θα αφήσω ένα μικρό φωτάκι αναμμένο όλο το βράδυ στο δωμάτιό μου.

Τα παιδιά έδωσαν πολλές ακόμα λύσεις και μετά έφτιαξαν τα τερατάκια του παραμυθιού!!